خوش به حال اهل بهشت...

۳ نظر:

ناهید گفت...

اگه ادم عاشقانه تسليم باشه ديگه توبهشته...

سالیوان گفت...

بهشت یعنی شب بیست و سوم ماه رمضان! بهشت یعنی دستهای جمعی که به عشق خدا به سمت آسمون بالا رفته. بهشت یعنی حسرت اون دنیا رو این دنیا خوردن! بهشت یعنی عزاداری در غم از دست دادن بابای مهربونمون علی (ع)، بهشت یعنی خفه شدن در غم شهادت سالار شهیدان، بهشت یعنی همراهی این دل با قلب طپنده هستی، اگه اون شاده شاد باشی و اگه ناراحت، غمگین... وای! من بهشت رو با اون همه نعمتش نمی خوام. بهشت من اینجاست. البته نمیگم از عذاب نمی ترسم اما همیشه آرزوم این بوده که اگه اهل جهنم بودم خدا بهم دو کار رو اجازه بده انجام بدم: یکی اینکه موقع حساب پس دادن در برابر اون زیبا و لطیف مطلق قسم دروغ نخورم، خودم با شرمندگی سرمو بندازم پایین و برم جهنم! دوم اینکه توی جهنم منو اهل بد زبانها قرار نده، زبانم به فحش و ناسزا و حتی بی ادبی به خود خدا باز نشه اما اجازه بده همونجا صداش کنم، براش اشک بریزم، یا الله بگم، یا جمیل بگم، بگم انی احبک، دوست دارم خدا، عاشقتم خدا، بذاره واسه حسینش اشک بریزم، بذاره بازم امام علی رو بابا صدا کنم، بذاره به نازنینم عشقم عمرم ابراز محبت کنم، بهش بگم فدای نام تو بود و نبودم، بگم برگ پاییزم بی تو میریزم، بذاره... اونجا دیگه جهنم نیست، خود بهشته... کاش این بساط ضیافت هیچوقت چیده نمیشد. کاش فردا روز آخر نبود. کاش ما همیشه مهمون خدا بودیم... التماس دعا. یا علی

منم دیگه خودم گفت...

همه کاراتون قشنگه الان که افطار کردم تازه چشام می بینه!