دعای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان

دعای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان

«اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي فِيهِ طَاعَةَ الخَاشِعِينَ وَ اشْرَح فِيهِ صَدرِي بِإنَابَةِ المُخْبِتِينَ
بِأمَانِكَ يَا أمَانَ الخَائِفِين»


دعاهایی که از اولیای خدا صادر می­شوند، هم دعا و هم استجابت هستند. منتها مکشوف نیست و در پرده است. اگر پرده برداشته شود، می‌بینی وقتی که دعا را به حقیقت می‌خوانی، تا اجابت نشود موفق به خواندن دعا به حقیقت نمی­شوی. این­قدر افق دعا و استجابت به هم نزدیک است...


دعای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان


«اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي فِيهِ طَاعَةَ الخَاشِعِينَ وَ اشْرَح فِيهِ صَدرِي بِإنَابَةِ المُخْبِتِينَ
بِأمَانِكَ يَا أمَانَ الخَائِفِين»



دعاهایی که از اولیای خدا صادر می­شوند، هم دعا و هم استجابت هستند. منتها مکشوف نیست و در پرده است. اگر پرده برداشته شود، می‌بینی وقتی که دعا را به حقیقت می‌خوانی، تا اجابت نشود موفق به خواندن دعا به حقیقت نمی­شوی. این­قدر افق دعا و استجابت به هم نزدیک است.


خدایا، در این روز طاعت خاشعین را به من روزی کن. اطاعت از حق تا به درجة خشوع نرسد، طاعت حساب نمی­شود و لذا امام(ع) می­فرمایند: خدایا، طاعت خاشعین را به من بده و الا طاعت غیر خاشعین در عالم حقیقت هیچ خریداری ندارد.


برای اینکه اگر طاعت از شخص خاشع بلند نشد و اثر خشوع نداشت، طاعت شیطانی می­شود، یعنی انسان را طلبکار خدا می­کند و طلبکار که شد، منافق می­شود.


هرچه هدایت است در خشوع است و هرچه گمراهی است در كبر و سرباز زدن است. حضرت فرمودند: خاشع مانند کسی است که پرندة وحشی روی سرش نشسته باشد و او می­خواهد این پرنده نپرد. یک پرندة وحشی که از پنجاه  متری آن رد شوی می­پرد، حالا آمده روی سر او نشسته است. او چگونه باید باشد که این مرغ روی سرش بماند. فرمود: حالت خاشعین در مقابل حق این‌گونه است  برای اینکه حق می­پرد، حق می‌آید اما به محض اینکه دید این انسان گردن‌فرازی دارد، می‌رود و جز خیالات باطل چیزی برای او باقی نمی­ماند.


ای وای بر ما! دردهایمان را ملاحظه می­کنید! لااقل اگر دردمان را بدانیم، شاید در شب‌هاي ماه رمضان التماسی صادقانه بکنیم و خدا دردمان را دوا کند. گفت:


طبیب عشق مسیحا­دم است و مشفق لیک


چو درد در تو نبیند كرا دوا بکند


خاشع را بر طبق چه ملاکی می­خواهی تشخيص بدهي؟ به ظاهر نمی­شود. باید خدا نوری بدهد تا ببینی که آیا این شخص از خاشعین است یا از متکبرین و گردنکشان است. به ظاهر نیست. خشوع یعنی کم­کم آن ذرات هستی خودت، خودخواهی‌ها و خودمحوری­هایت در عبادات نورانی از تو گرفته و موانع نور برداشته می­شود و نور در دلت می­تابد و راه بر تو آشکار می‌شود .


کمبودمان فقط نور است. پس خوشا به حالت اگر خدا به تو نوری عنایت کند و اگر نکند همه­مان راهی جهنم هستیم.


اگر خدا عنایت کند، یک مرتبه، از میان همان حجاب ـ که آن حجاب هم خودت هستی ـ  ناگاه خدا خودش را نشان می­دهد، این هم راه میان­بر است. حجاب‌هایمان را برداریم، ناگاه از میان حجاب خودش را نشان می‌دهد.خدایا، پرده را بردار. اگر پرده را برداشت، راه درازی نیست. گفت:


میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست


تو خود حجاب خودی حافظ از میان بر خیز


     «وَ اشرَح فِيهِ صَدرِي بِإنَابَةِ المُخبِتِينَ»:


     «و به من گشادی سینه و فروتنی بده.»


آن هم از خشوع است، یعنی اگر شرح صدر می­خواهی، آن نعمتی است که خدا به پیغمبر منت گذاشت. گفت: «ألَم نَشرَح لَكَ صَدرَكَ»، رسول ما آیا به تو شرح صدر ندادیم؟


شرح صدر نوری است که در دل می‌آید.


     «يَا أبَا ذَرٍّ إذَا دَخَلَ النُّورُ القَلبَ انْفَسَحَ القَلبُ وَ اسْتَوسَعَ»


     «ای ابوذر، وقتي نور شرح صدر به سینة انسان می­آید، دل را باز می­کند.»


ولي اول که پاره می­کند، درد و رنج دارد. درد و رنج‌های بسیار که امیدها را از هم قطع می­کند.


اباذر پرسید: آیا برای این علامتی هست؟ فرمود: بله.


علامتش این است که دلت از دنیا کنده می­شود و میل دلت آن طرفی می‌شود و قبل از رسیدن مرگ برای آن استعداد پیدا می­کنی. این شرح صدر است.


     «بِأمَانِكَ يَا أمَانَ الخَائِفِين»:


 یعنی انسان ممکن است دنبال مقامات باشد ولی خدایا، ما که در پی مقامات نیستیم. اگر این را به ما ندهی، خطر جهنم، خطر عذاب، خطر گمراهی و خطر هر بدبختی است. ما را از خطر نجات بده.


شب ولادت سبط اکبر، امام حسن مجتبی(ع) نور چشم امیرالمؤمنین(ع) است. امام حسن مظلوم است. از یک جهت مظلومیت شان بیشتر از حضرت سیدالشهداء(ع) بود.امام حسن(ع) پای منبر در مجلس معاویه نشسته بودند و خطیب بالای منبر رفته بود و در حضور امام حسن(ع) امیرالمؤمنین(ع) را سب می­کرد. هیچ­کس هم نبود که ساکتش کند و آقا فقط پای منبر گریه می‌کردند چون یار نداشتند. ای مظلوم عالم،لذا پیغمبر صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم فرمود که کسی که بر حسن من گریه کند، خدا چشمش را فرداي قیامت نگریاند.


چکیده ای از شرح دعای مرحوم آقا سید علی نجفی

۱ نظر:

رهگذر گفت...

تعبیر پرنده وحشی که در تفسیر دعا اومده خیلی تکان دهنده است! یعنی مامیتونیم به این درجه از خشوع برسیم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟